Historia Pana Zbigniewa:
Spotkałem pana Zbyszka w pobliżu poznańskiego Okrąglaka.
Zaczepił mnie z pytaniem co tam fotografuje i jaki mam aparat. Po chwili rozmowy, okazało się, że jest bezdomnym. Jego pasją jest pisanie. Pisze wiersze, "hip hopa", fraszki i piosenki.
Dostałem w prezencie jedno jego "dzieło" (załączone do zdjęcia).
Pogodny człowiek, mimo tak smutnych oczu.
Absolutnie doskonałe połączenie, już dawno zdjęcie tak nie zagrało na EMOCJACH "chciałabym tak życie przeżyć swoje by nie zaznać smutku" te proste słowa - jak i cała reszta "dzieła"jest wymalowana na jego twarzy!! Doskonale
Większość, ocenia zapewne nieszczęście Pana Zbigniewa w połączeniu z JEGO twórczocią i zachwyca się tym jak On w sobie tyle optymizmu znalazł. Moja rada - zapomnijcie o opisie tego zdjęcia niech w waszych główkach zostanie tylko tytuł. Jak teraz ocenicie zdj. pt.: Pan Zbigniew.?
Tak samo. W jego twarzy jest napisane dużo. Nawet gdyby nie było opisu i "karteczki" z twórczością w tej twarzy wypisane jest doświadczenie życiowe i to, jakby to nazwać - "optymizm mimo wszystko"? Oceny w pełni zasłużone
4 - Świetnie
opis nie ma znaczenia. jest dodatkiem. uzupelnia, ale raczej nie ma wplywu na calosc. twarz rewelacyjna, ale nie podoba mi sie ciecie w polowie czola i malo wnoszacy dol. smutku w oczach nie stwierdzilem
Strona główna
Zarejestruj się
Zaloguj mnie
Regulamin / Polityka Prywatności
Lista albumów
Ostatnio przesłane
Komentarze
Popularne
Najlepiej ocenione
Ulubione
Szukaj
Imho to zdjęcie i ta opowieść to całość tak trzeba to oceniać.
opis nie ma znaczenia. jest dodatkiem. uzupelnia, ale raczej nie ma wplywu na calosc. twarz rewelacyjna, ale nie podoba mi sie ciecie w polowie czola i malo wnoszacy dol. smutku w oczach nie stwierdzilem